Resekcja wierzchołka zęba
Apikoektomia, czyli resekcja wierzchołka korzenia zęba to zabieg wykonywany w ramach chirurgii stomatologicznej. W większości przypadków jego przeprowadzenie ma związek z zapaleniem tkanek okołowierzchołkowych. Podejmowane leczenie ma na celu ograniczenie stanu zapalnego oraz poprawę stanu zdrowia pacjenta.
Resekcja wierzchołka korzenia zęba – co to jest?
Resekcja wierzchołka zęba polega na jego usunięciu i tym samym ograniczeniu niekorzystnych zmian. Tego rodzaju procedura przeprowadzana jest przede wszystkim w zębach jednokorzeniowych, do których zalicza się kły i siekacze. Co ważne, prawidłowo przeprowadzone leczenie ogranicza możliwość rozwoju kolejnych zmian zapalnych oraz zmniejsza ryzyko związane z koniecznością usuwania zębów.
Przebieg zabiegu resekcji wierzchołka korzenia
Bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, badania CBCT lub tomografii czaszki. Poza tym, przeprowadzany jest wywiad medyczny, w oparciu o wyniki którego pacjent kwalifikowany jest do leczenia. Może on być również poproszony o wykonanie dodatkowych badań, w tym choćby morfologii krwi. Należy dodać, że resekcja wierzchołka zęba zwykle jest poprzedzana próbą leczenia endodontycznego. Brak możliwości jego przeprowadzenia lub niezadowalające efekty podejmowanych działań powinny skłaniać stomatologa do wdrażania leczenia z wykorzystaniem procedury resekcji. Sam zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, a podczas jego wykonywania pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych. Stosowany środek znieczulający jest taki sam, jak w przypadku innych powszechnie wykonywanych zabiegów dentystycznych. Resekcja wierzchołka korzenia zęba odbywa się z nacięciem śluzówki znajdującej się w okolicy poddawanego zabiegowi korzenia.
W dalszej kolejności wycinane jest tak zwane okienko kostne, którego średnica wynosi co najmniej 4 mm. Okienko to wykonywane jest za pomocą dłuta stomatologicznego lub wiertarki kostnej. Następnie odcinany jest wierzchołek korzenia, który jest źródłem toczących się stanów zapalnych. Po usunięciu zmienionego chorobowo fragmentu korzenia konieczne jest wyrównanie brzegów kości oraz oczyszczenie ubytku. W dalszej kolejności chirurg wypełnia kanał korzeniowy w procesie nazywanym wypełnieniem wstecznym. Tego rodzaju działanie wykonywane jest od strony wierzchołka korzenia. Po jego zakończeniu konieczne jest zszycie rany oraz pozostawienie jej do wygojenia. Warto dodać, że w niektórych przypadkach konieczne jest usuniecie nie tylko samego wierzchołka korzenia zęba, ale również fragmentu kostnego i zastąpienie go materiałem kościozastępczym, którego stosowanie przyspiesza gojenie ran. Resekcja wierzchołka zęba to zabieg, który trwa około godziny. Na jego skuteczność wpływa staranność wykonywanych działań, w tym czynności gwarantujące pełną szczelność zastosowanego wypełnienia kanału korzeniowego. Prawidłowo przeprowadzony zabieg znosi dokuczliwy ból oraz pozwala zmniejszyć ryzyko ekstrakcji zęba. Zabieg wykonywany jest z użyciem mikroskopu stomatologicznego, a szwy są zazwyczaj zdejmowane po upływie siedmiu dni upływających od wykonanego zabiegu.
Kiedy konieczna jest resekcja zęba?
Resekcja wierzchołka zęba powinna być przeprowadzana w przypadku braku skuteczności leczenia endodontycznego lub niemożliwości jego pierwotnego lub wtórnego przeprowadzenia. Poza tym, resekcja jest zalecana w związku ze złamaniem wierzchołka korzenia zęba lub obecnością zębiniaków. Kamienie miazgowe to zwyrodnienia miazgi zębowej, które mają postać zwapnionych złogów złożonych z soli mineralnych. Występują one w dolnych siekaczach, trzonowcach oraz w zębach zatrzymanych i niewyrzniętych. Wskazaniem do przeprowadzenia tego rodzaju leczenia jest zapalenie tkanek okołowierzchołkowych oraz powikłania, które mogą się pojawiać na skutek leczenia zębów z wykorzystaniem uzupełnień protetycznych, w tym choćby wkładów koronoro-korzeniowych.
Nie można również zapominać o tym, że resekcja wierzchołka zęba jest również konieczna w przypadku złamania narzędzia dentystycznego, które znajduje się w kanale korzeniowym lub w przypadku utrzymujących się zmian zapalnych wokół korzenia i samoistnego obumarcia zęba. Procedura resekcji jest zabiegiem inwazyjnym, który nie może być przeprowadzany w przypadku rozległych stanów zapalnych, które przekraczają 1/3 długości korzenia. Zabieg nie jest również wykonywany na zębach mlecznych lub w przypadku podłużnego złamania korzenia zęba. Z jego przeprowadzenia należy również zrezygnować w przypadku paradontozy, zaburzeń zgryzu, stanów zapalnych gardła i jamy ustnej lub aktywnej opryszczki. Wśród innych przeciwwskazań wymienia się między innymi: ciążę, cukrzycę, białaczkę, zaburzenia związane z prawidłowym krzepnięciem krwi, nadciśnienie tętnicze oraz choroby tarczycy i nerek.
Czy resekcja wierzchołka zawsze się udaje?
Resekcja wierzchołka korzenia zęba jest zabiegiem inwazyjnym, którego przeprowadzenie obarczone jest ryzykiem niepowodzenia. Są to jednak nieliczne przypadki, które zazwyczaj skutkują koniecznością usunięcia zmienionego chorobowo zęba. W pozostałych przypadkach zabieg poprawia stan uzębienia pacjentów oraz poprawia ich komfort życia. Zniesiony bowiem zostaje dokuczliwy ból. Nie można jednak zapominać o tym, że zabieg resekcji może skutkować pojawianiem się niegroźnych oraz bardziej poważnych powikłań. Wśród nich wymienić można między innymi występowanie opuchlizny, krwawienia oraz mijających dolegliwości bólowych. Poza tym, może występować uczucie mrowienia. W skaranych przypadkach dochodzi do porażenia nerwu lub uszkodzenia zębów położonych w sąsiedztwie okolicy zabiegowej. Na skuteczność leczenia oraz tempo gojenia się ran wpływa przestrzeganie przez pacjentów określonych zasad. Pacjenci w tym wypadku powinni dbać o higienę jamy ustnej. Oczywiście w okresie pozabiegowym wskazane jest pomijanie miejsca zabiegowego. Poza tym, w czasie rekonwalescencji należy unikać nadmiernego wysiłku fizycznego oraz spożywania potraw zbyt ciepłych i zbyt zimnych. Pacjenci powinni również stosować dietę półpłynną, która chroni okolice pozabiegowe przez ryzykiem występowania podrażnień.
