Dentysta dla Rodziny

Wszystko co powinieneś wiedzieć o stomatologii rodzinnej

Ząb zatrzymany – co to jest
Porady Stomatologiczne

Ząb zatrzymany – co to jest?

Dolegliwości związane z zębami mogą być różne. Nie tylko chodzi o atakującą miliony osób próchnicę, zapalenie miazgi i inne poważne, zagrażające ogólnemu zdrowiu, problemy. Niektóre osoby borykają się jeszcze z przypadłością, jaką jest ząb zatrzymany Co to jest? Na czym polega ów problem? Jakie ma objawy? Co zrobić, aby poradzić sobie z zatrzymanym zębem? Między innymi na te pytanie odpowiemy w niniejszym, dość obszernym tekście. Koniecznie więc sprawdźcie i przeczytajcie ten artykuł, bo być może również cierpicie na tego typu problem.

Ząb zatrzymany – objawy

Zaczniemy od symptomów, które informują stomatologa, że pacjent ma ową przypadłość. Zanim jednak je wymienimy, najpierw wyjaśnimy, że ząb zatrzymany to taki, który mimo prawidłowego kształtu i odpowiedniej anatomii, nie wyrżnął się ponad powierzchnią dziąsła. Krótko mówiąc – po prostu utknął bezpośrednio w samej kości szczęki górnej albo dolnej. Najczęściej chodzi tutaj o tzw. ósemki, czyli zęby mądrości (znane też powszechnie jako trzecie trzonowce). To poważny kłopot. Dlaczego? Może on bowiem doprowadzić do chorób jamy ustnej, nie wolno go zatem całkowicie bagatelizować. W przypadku wspomnianych ósemek, dość trudno postawić odpowiednią diagnozę – potrzebne jest prześwietlenie i odpowiednio postawiona diagnoza. Łatwiej odkryć natomiast taką dolegliwość, gdy związana jest ona z siekaczami, kłami czy pierwszymi trzonowcami. Wszystkie problemy związane z jamą ustną nie brzmią zbyt dobrze, również sam ząb zatrzymany Co to jest, już wiemy. Czas poznać jego objawy. Głównie pojawia się przewlekły, czasem ciężki do wytrzymania, ból. Poza nim, charakterystyczny okaże się nieprawidłowy zgryz. Co więcej, wystąpi stan zapalny dziąsła tuż nad zatrzymany zębem. Poza tym dojdzie do paradontozy, a nawet szczękościsku.

Znamy podstawowe objawy. Warto jednak wyjaśnić, dlaczego dochodzi do tego, że człowiek ma ząb zatrzymany Co to jest za przyczyna takiego stanu rzeczy? Okazuje się, że powodem jest przede wszystkim ograniczone miejsce w łuku zębowym oraz zbyt późne wypadnięcie zębów mlecznych w młodych osób. Nie bez znaczenia są także inne przyczyny. Wpływ może mieć chociażby źródło natury genetycznej, a nawet niewielki uraz szczęki. W grę wchodzą jeszcze pewne zmiany hormonalne, niedobory witamin A i D oraz wcześniejsze leczenie stomatologiczne, które zostało niestety źle przeprowadzone.

Czy usuwanie zęba zatrzymanego boli?

U sporej liczby osób dentysta odkrywa ząb zatrzymany Co to jest? Odpowiedź na to pytanie nie stanowi tajemnicy. Wyżej opisaliśmy ten problem. A co zrobi stomatolog w takich przypadkach? Będzie starał się uratować taki ząb, stosując nowoczesne metody. Jednak, kiedy mowa o ósemkach, jedynym wyjście okaże się ich usunięcie. Nie można bowiem pozwolić do licznych infekcji, nieprawidłowego zgryzu itp. Co więcej, jeżeli machniemy ręką na taki kłopot, to w przyszłości zostanie uszkodzony korzeń zęba sąsiedniego i nastąpi częste zapalenie dziąseł. Najgorszy będzie wymieniony już w akapicie związanym z objawami, tzw. szczękościsk. To niebezpieczna przypadłość, przez którą nie można otwierać szeroko ust, jeść pokarmów, a nawet ziewać i mówić.

Na szczęście samo usuwanie zęba zatrzymanego nie boli, gdyż doświadczony stomatolog stosuje bardzo silne znieczulenie miejscowe. Bez niego ekstrakcja nie byłaby możliwa do wykonania. Przecież lekarz musi naciąć dziąsło, odwarstwić tzw. płat śluzówkowo-okostnowy, a na koniec odsłonić kość. Tylko w taki sposób dostanie się bezpośrednio do zatrzymanego zęba. To wymagający umiejętności i cierpliwości zabieg chirurgiczny. Jeżeli ma być skuteczny, to potrzebne są specjalne wiertła (dawniej używana inne narzędzia, czyli dłuta). Dzięki nim operacja przebiegnie dość sprawie i szybko. Samo usunięcie to jednak nie wszystko. Trzeba jeszcze bardzo dokładnie oczyścić zębodół i idealnie zaszyć powstałą ranę. Wyżej wspomnieliśmy, że w trakcie zabiegu nie ma mowy o dolegliwościach bólowych. To prawda. Musimy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że mogą one wystąpić później, a więc po tym, jak przestanie działać znieczulenie. Przyda się zatem mocna tabletka oraz antybiotyk, aby pozbyć się widocznego obrzęku.

Ściąganie zęba zatrzymanego

Na szczęście, gdy ów problem nie dotyczy ósemek, to można zastosować zupełnie inny sposób. Mowa o tym, aby ściągnąć ząb zatrzymany Co to jest za rozwiązanie? Sprawdźmy! To działanie, dzięki któremu da się przywrócić zębowi odpowiednią pozycję w łuku (ułożenie w zgryzie). Tutaj także niezbędna jest pomoc chirurga dentystycznego. Tylko on precyzyjnie odsłoni ząb przy pomocy nowoczesnego noża piezoelektrycznego (narzędzia emitującego fale ultradźwiękowe) i założy specjalny aparat ortodontyczny, aby osiągnąć cel. Najczęściej ściąganie dotyczy jedynek i dwójek, czyli siekaczy, a także trójek (kłów), czwórek oraz piątek (tak zwanych przedtrzonowców). Operacja nie powoduje żadnego krwawienia. Pacjent musi tylko wiedzieć, że na widoczny efekt poczeka kilka lat. Tyle czasu trwa bowiem cały proces związany z nakierowaniem zęba na jego właściwe miejsce.

Ważne jednak, że owa, opisana procedura, podobnie jak w przypadku usuwania zęba, nie boli. Wiemy, że warto ją zastosować, ale jedynie wtedy, gdy w grę nie wchodzi trzeci trzonowiec – ząb zatrzymany Co to jest wyciąganie zęba zwane też ściąganiem? Dzięki powyższemu tekstowi takie pytanie nie będzie nikogo dziwić. Trzeba też zapamiętać, że aparat ortodontyczny spełni swoje zadanie, jeżeli wcześniej przyklejony zostanie odpowiedni zaczep (zamek). oraz zainstalowany kierujący łańcuszek. Czasem zdarzy się, że zabieg musi być przeprowadzony drugi raz (np. kiedy odpadnie zaczep). Jednak w zdecydowanej większości przypadków chirurg twarzowo-szczękowy oraz ortodonta wykonają swoją pracę tak profesjonalnie, że nie ma mowy o jakichkolwiek problemach i nieprawidłowościach. Co ciekawe, koszt takiej operacji waha się od kilkuset do tysiąca złotych. Cena zależy między innymi od samego zęba, wyposażenia nowoczesnego gabinetu i jego lokalizacji oraz stopnia skomplikowania całej procedury.